In oktober werd mijn lieve dochter Amber geboren! Het is een droom van een meisje en ik geniet er met volle teugen van om haar te zien groeien en de wereld ontdekken. Ze is (zeker in vergelijking met mijn oudste zoontje Ferre, die te vroeg en met een erg licht geboortegewicht ter wereld kwam) erg sterk en vastberaden, maar toch het grootste deel van de tijd rustig en tevreden. Ze inspireert me nu al enorm, met haar guitige lach en open blik!
Hoezeer ik ook geniet van de tijd met m’n kindjes en het teruggeplooid zijn in m‘n gezinsbubbel, toch speelde ik na 7/8 weken alweer enkele concerten. Net als vele andere nieuwe mama‘s word ik namelijk heen en weer geslingerd tussen de behoeftes van bij m‘n kindjes te willen zijn enerzijds en mezelf te kunnen opladen met artistieke engagementen (en in het bijzonder op een podium te staan) anderzijds. Bij Ferre deed ik mijn eerste concert zelfs al na 5 weken! Sopraan Lore Binon inspireerde me enorm tijdens haar aflevering van Podcast Freelancer (in seizoen 1), door aan te geven dat deze tweestrijd echt universeel is en dat het als jonge mama echt OK (zelfs nodig) is om even je eigen ding te gaan doen, om dan wanneer je weer thuis komt er weer 100% te (kunnen) zijn voor je kindjes.
Ik kreeg meermaals de vraag van andere muzikanten: amai, dat je dat al kan, en hoe weet je dat, of je dat al gaat kunnen? Wel, dat is natuurlijk moeilijk in te schatten, dat weet je niet op voorhand. Vooral bij Ferre had ik géén idee, en voor mijn zwangerschap miste ik ook echt positieve ervaringen van andere blazende jonge mama‘s. Ik hoorde meestal dat ze tijdens de zwangerschap stopten met spelen en had de indruk dat het daarna niet hun prioriteit was om terug op het podium te staan. Wat natuurlijk helemaal ok is, maar ik wilde het anders! Omdat het bij Ferre volop Coronacrisis was en de hele cultuursector plat lag (december ‘20) kreeg ik enkel lastminute concertaanvragen en moest ik er op voorhand dus geen afzeggen. En omdat het bij mijn eerste zwangerschap zo goed gelukt was om tot op het einde te spelen, nam ik bij de tweede het risico om 3 recitals op barokhobo te plannen 2 weken voor mijn uitgerekende datum. Dat was enorm spannend, maar is heel goed meegevallen! Ik ben er van overtuigd dat ik het publiek én mijn baby iets heel speciaals heb kunnen bieden door hoogzwanger op het podium te staan.
Organisatorisch vraagt het natuurlijk wel wat inspanning. Er was een volledig back-up plan voor moest ik de concerten lastminute toch niet kunnen doen (en deed dus enkel nog concerten waarbij ik de regie zelf in handen had). Na de geboorte is het dan alles zo goed mogelijk regelen zodat je zo weinig mogelijk gemist wordt, de etens- en slaaptijden van de kindjes zo goed mogelijk mee in rekening brengen, zorgen dat ze niets te kort komen… beroep doen op je dichte familie- en vriendenkring dus 🙂 Borstvoeding vind ik een van de prachtigste dingen die er bestaan dus dat staat altijd bovenaan op het lijstje (veel kans dus dat je me in de toekomst al borstvoedend of kolvend tegenkomt, want beide doe ik letterlijk overal ;)). Maar toch vind ik het erg belangrijk dat mijn kindjes ook leren uit het flesje drinken zodat ze geen honger hoeven te lijden wanneer ik weg ben!
Fysiek gezien was er bij mij dus geen enkele barrière om niet te kunnen spelen, zowel voor als na de bevalling. En ook mijn kindjes zijn gelukkig tevreden en gezond. Maar dat is natuurlijk bij iedereen anders… Ik geloof dat goed luisteren naar je lichaam de belangrijkste boodschap is 🙂 dat, én durven beroep doen op je familie/vriendenbubbel!
Recente reacties